Owczarek Podhalański

Natala22

o jaki "czyściutki" :)
śliczny ,a minka jaka zadowolona Very Happy

Gość

Gość

camara

ani@

i ciągle nam ich mało oczywiście Laughing

Gość

Dziękuję za rady. Przykro mi, że za mało tu wstawiam, ale czas to wciąż towar deficytowy. Zresztą ostatnio usiedliśmy z mężem i uzgodniliśmy, że trzeba to trochę pozmieniać. Powoli wprowadzamy to w czyn. Nasze dziecko znów wie, że ma rodziców, a Simba jest bardziej ożywiony.
Ostatnio późno wieczorem przypomniało mi się, że kurier ma przywieźć paczkę, a ja nie mam pieniędzy. Mąż wybrał się do bankomatu, a jako ochronę wziął Simbę. Nie wiem, który był bardziej dumny z tej wyprawy.
Dzisiej byliśmy z Marcinkiem w zoo. Przy okazji nasz synek, który nie trawi McDonalda, zażądał posiłku właśnie w tym przybytku. Jak się okazało zadziałała reklama. Usłyszał, że tam można dostać zabawki z filmu. W drodze do domu zajechaliśmy do Pasażu Grunwaldzkiego. Na tym piętrze co McDonalds, jest też super sklep zoologiczny. Z prezentu Simba cieszy się nadal (słyszę przez uchylone okno, jak obgryza kosteczkę.

[link widoczny dla zalogowanych]

mc_mother

Okazało się, że chociaż psu McDonalds może się przydać Laughing

Piękny prezent Laughing

A samokrytyka przyjęta- prosimy o poprawę Wink

Maya

Napisz cos wiecej o Simbie i tak wogole Laughing

Gość

Simba to pieszczoch, jakich mało. Uwielbia głaskanie, szczotkowanie, tulenie. Na podwórko wpuści każdego, wypuści zresztą też. Jednak chyba nikt obcy się nie odważy, bo potrafi zachowywać się groźnie. Za murem mamy ulicę, którą codziennie przechodzi bardzo dużo osób, bo po drugiej stronie jest starostwo. Przy furtce w ogóle nie mamy trawy, a na ziemi wciąż są świeże ślady pazurów Simby, bo tam hamuje i robi nawrót. Rzuca się na mur, opiera na nim łapy i groźnie szczeka. Biega warcząc i szczekając wzdłuż muru i znów opiera łapy... Pilnuje domu od tej strony.

Simba jest bardzo wybredny w jedzeniu. Wychodzę z założenia, że wie, co mu może zaszkodzić i sam to odrzuca, więc nic na siłę. Kiedyś dostaliśmy dla niego w prezencie karmę . Nasypaliśmy Simbie do miski. Simbuś powąchał, a następnie odwrócił się i zaczął to zasypywać. Widocznie mu brzydko pachniało.
Woda zawsze musi być świeża. Nawet jeśli ma wodę, ale coś tam sobie w niej pływa (trawka, czy muszka), Simba stoi i czeka na świeżą. Tak samo, gdy woda zbyt długo stoi w słoneczny dzień.
Budę przestawiliśmy mu w taki sposób, że jedną ścianą przylega do altanki, z drugiej strony ma jakieś 70 cm do wysokiego muru, a z trzeciej 1,5 do szopki. Teraz wiatr mu w ogóle nie przeszkadza, a jak pada deszcz i rano biegniemy do auta, to nawet księciu się nie chce ruszyć. Ale zawsze na nas czeka przy furtce, gdy wracamy.
Zdarzyły mu się dwie samodzielne "wyprawy".
Jedna zakończona błyskawicznie: mąż wrócił z kolegą z biegania, a ja z Marcinkiem akurat podjechałam na parking (starostwa). Otworzyłam furtkę i synek chciał wejść pierwszy i w tym całym zamieszaniu Simba wybiegł. Chłopaki mieli kolejny bieg, ale byli rozgrzani, więc szybko im poszło. Za zakrętem go złapali.
Druga wyprawa była poza kontrolą. Wracałam sobie z zakupów, zapadał zmierzch (wiosną to dość szybko), nagle zobaczyłam potężne ciemne zwierzę. To było blisko latarni, padał cień. Wszystko oczywiście w pobliżu domu, a dokładnie po drugiej stronie ulicy. Stanęłam i bałam się ruszyć. Wiedziała, że dalej nie pójdę, a nie wiedziałam jak spokojnie przejść na drugą stronę. Nagle ten zwierz zaczął machać ogonem. Wtedy zobaczyłam, że ogon jest jasny i ten olbrzym to Simba. Na podwórku nie wydaje się taki wielki. Przywykliśmy już do jego rozmiarów i jest naszym PIESKIEM, ale tam zdałam sobie sprawę z jego prawdziwych rozmiarów. Zawołałam go, co przyjął jako zachętę do zabawy. Biegł do przodu, stawał, czekał aż trochę podejdę i znów biegł. Zrezygnowana zadzwoniłam po męża. Na szczęście Simba wszedł w podwórko, z którego nie było innego wyjścia i zaraz był w domu. Okazało się, że kolega wychodząc od nas uszkodził furtkę, która po chwili sama się otworzyła, co Simba wykorzystał.
Marcinek trochę rozpacza, bo uwielbia huśtać się na hamaku, ale co próbuje, to Simba już jest przy nim. Ale to jedyna niezgoda między nimi
W niedługim czasie napiszę więcej.

Maya

Dziekuje bardzo za takie wyczrpujace sprawozdanie :):)

Limba

Simba zachowuje się jak na prawdziwego króla przystało :) Psia arystokracja! Very Happy

AKRIM

Natala22

Akrim ty się śmiej ,ale ja też się kiedyś Bada przestraszyłam Very Happy

ale królewicz :) życie jak w raju :)

mc_mother

Simba faktycznie ja król Laughing

Mój Benio widocznie z plebsu, bo potrafi łapami stać w wodzie i ją pić jednocześnie Twisted Evil

Petenci starostwa już na pewno wiedzą, że nie warto do waszego domu się zbliżać Laughing

Marcinek jest bezpieczny Razz

camara

a ja sobie pomyślałam - jak fajnie jest mieć psa, który lubi się czesać Very Happy

no... przyznam się - zazdroszczę Embarassed