Owczarek Podhalański

Daisy

Super ! :)

Gość

a można wiedzieć więcej? Gdzie pojedzie lub pojechał?

Maya

Rafka powiedz cos wiecej Question

Maya

A ten juz faktycznie jest wyadaptowany Question

kama.tom · Gość

Kochani, tu nowa mama Dunajka, czyli Leonarda- bo tak się teraz nazywa.
Dopiero dzisiaj zauważyłam, jaki wątek ma Leon na forum.
Krótka historia tej adopcji. Zaczęło się od haszczaka, którego moja teściowa kupiła na hali targowej od pseudohodowców. Niestety po roku bycia z nami Brunek dał nogę (nie po raz pierwszy), a raczej został wypuszczony z posesji przez któregoś barana- pracownika mojego męża, ale nie znalazł się do tej pory. I szukając Bruna bardzo zainteresował mnie wątek psów w potrzebie- bo jakoś nie zdawałam sobie sprawy z tego, jak okrutni i nieczuli potrafią być ludzie... Bruna chyba ktoś zabrał, miał nr telefonu przy obroży- kochany nasz hasior, choć totalnie nieusłuchany , mam nadzieję, że jeszcze wróci... Sad

Potem ratowałam innego haszczaka- niejakiego Balta, który zaczął dawać nogę od swoich właścicieli- raz go zgarnęłam koło Witawy, raz nawet odbierałam ze schroniska, bo panstwo Balta wyjechali na weekend, jak znowu dał nogę, a trzeci raz byłam święcie przekonana, że znalazł się mój Brunek, jadę spotkać sięz ludzmi na Karwiny- a to znowu Balto. I tak spędził z nami trochę czasu- bo państwu nigdy się za bardzo po psa nie spieszyli i już myslałam, że zostanie u nas. Przed świętami przypomnieli sobie o pupilu- zabrali do rodziców na wieś.
A ja zaglądałam na stronę Ciapkowa i myślałam o psiaku dla nas, chcieliśmy stróża, bo jeszcze nas okradli przed świętami- oczywiście hasior nie przywiązuje dużej wagi do takiego szczegółu jak obcy na posesji :))
I najpierw widzialam na stronie Bonodragona i już mieliśmy po niego jechać, a tu jeszcze pojawił się ten mały białas i zdecydowaliśmy się na szczeniaka. Wink

Już teraz wiem, oglądając zdjęcia, dlaczego pierwsze kroki skierował do naszego łóżka. :)) Pierwszą noc daliśmy mu dyspensę- a dzisiaj już śpi sam.
Mam nadzieję, że dobrze mu z nami, bo nam z nim cudownie. Bałagan zdecydowanie większy w domu, bo moja 3,5 letnia Paula w połączeniu z białym urwisem to mieszanka wybuchowa. Będę pisać, co u nas, już na innych wątkach, plus fotki oczywiście.
Ps. Balto na wsi dostał piękny kojec i ocieplaną budę, ale nie spodobało mu się, bo sforsował ogrodzenie, uciekł i zadusił kilka kur. Na szcęście rodzice nie zgodzili się uwiązać go na łańcuch. Wzięlibyśmy go, ale wrócił do swoich rodziców, do hodowli i myślę, że tam mu będzie dobrze...
Pozdrawiam wszystkich

Maya

No to juz moge go zdjac ze strony jako do adopcji i powinien przejsc do innego watku tu tez Laughing

krak333

Chyba powinniśmy podziękować, że wybraliście Dunajka vel Leonarda, a Dragona zostawiliscie dla nas. Very Happy

Maya

Najwazniejsze, ze oba znalazly domy. Laughing

Anna Koch · Gość

Dzieki za szczegöly!!!! Zycze wiele szczescia z waszymi bialymi pociechami!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Razz

Gość

Ja sie chyba zaszczele i rzuce pod stado galopujacych kaczek ze tez wczesniej tu nie zagladlismy !!!!!!!!! zaraz bysmy wzieli Dunajka !!!!!!!!!!!! ale jestem zły wrrrrrrrr . Jak kto by miał takie malenstwo do adopcji i zeby to był pan to z miejsca bierzemy !!!!!!!!!!!!!!!!!!! Mamy duze podwórko miejsca sporo na dwa pieski a i Sarka by sie ucieszyła moze przestała by sie znecac nad naszym starym pieskiem taki podwórkowy kundelek jak widzi sarke ze do niego biegnie to kładzie sie na plecy
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

mc_mother

rafka

Kama tom - wrzuce Dunajka Leona na serwis do udanych adopcji - napiszcie klka slow o nim pliss. Niche zacheci innych do adopcji!

kama.tom · Gość

Wszystkich zapraszam do Naszych psów, gdzie Leon ma swój wątek (Leon czyli mały Dunajek ze schroniska w Gdyni)
A teraz na prośbę Rafki kilka słów o naszym białasie.
Very Happy

By [link widoczny dla zalogowanych], shot with [link widoczny dla zalogowanych] at 2008-02-04
Mieliśmy to szczęście, że Leon pojawił się na stronie schroniska w Gdyni, jak tylko zaczęliśmy rozglądać się za psim przyjacielem dla naszej rodziny. Zależało nam na psie, który nadawałby się do stróżowania i akceptował małe dziecko. Kiedy zobaczyliśmy tę małą białą kulkę na zdjęciach, niewiele wiedzieliśmy o podhalanach, a pierwsze informacje wyszukane w internecie utwierdziły nas w przekonaniu, że to psiak idealny dla nas...
Porzucony, prawdopodobnie niechciany przez nikogo jako gwiazdkowy prezent, w drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia całkiem już sporutki jak na 6-8 tygodniwego szczeniaczka, znalazł się w naszym domu- bezradny, nieśmiały, jakby na stałe przyklejony do nogi nowego pana- Leon, Leoś...

I zaczęło się nasze wspólne bycie z podhalanem. Minęło 7 miesięcy odkąd Leon jest z nami. W tym czasie, z naprawdę nieśmiałego psiaka, który nie chciał sam zostawać na podwórku Leon stał się wspaniałym stróżem. Na pewno pomogło psie przedszkole, do którego uczęszczaliśmy odkąd Leon skończył 4 miesiące. W tym czasie nasz podhalan zaakceptował jazdę samochodem i nauczył się wielu komend, a ja nauczyłam się, jak postępować z psem w końcu nie małym i wymagającym odpowiedniego prowadzenia.

By [link widoczny dla zalogowanych], shot with [link widoczny dla zalogowanych] at 2008-03-31

By [link widoczny dla zalogowanych], shot with [link widoczny dla zalogowanych] at 2008-05-09

Dziś czasami jeszcze zastanawiamy się, co sprawiło, że Leon jest taki jaki jest- szkolenie czy jego spokojne usposobienie? Ale przede wszystkim cieszymy się z posiadania tak cudownego psa. Leon jest posłuszny (nie do przesady, ale nie ma żadnych problemów na spacerach), jest przyjazny wobec wszystkich psów, nie próbuje dominować, pozwala wejść tym, których zna, obcych obszczekuje. Przez większość dnia poleguje sobie i drzemie, w nocy stróżuje. Mamy też nadzieję, że kocha nas tak, jak my jego Razz

By [link widoczny dla zalogowanych], shot with [link widoczny dla zalogowanych] at 2008-07-03
Może niektórym ten opis wyda się zbyt wyidealizowany. Nie piszę o kłakach, pogryzionych zabawkach i taboretach, podkradaniu kotletów, kupkach w samochodzie w drodze na szkolenie...
Jesteśmy szczęśliwy, że Leon jest z nami i wiemy, że warto było poświęcić czas na jego wychowanie. Nie spodziewaliśmy się, że w zamian dostaniemy tak wiele Wink

Maya

O jak ladnie napisane Laughing

kama.tom · Gość

O Leonie mogłabym pisać i pisać...
zastanawiam się dlaczego tak mało podhalanów. Ludzie sprowadzają sobie rózne egzotyczne prawie psy, a nasz polski owczarek chyba trochę niedoceniony...

Leon choć już nie jest białą kuleczką nadal bydzi zachwyt sąsiadów i przechodniów, a jednocześnie respekt, bo już nie do każdego merda przyjaźnie ogonem.

Ułożenie go nie było specjalnie trudne, a w ogóle nie mieliśmy doświadczenia. Teraz przezywamy rodzinny najazd wakacyjny i wszyscy nie mogą wyjść z podziwu, jaki Leon ułożony. On z kolei nie miał problemu z zaakceptowaniem gości (kuzynostwo + moja mama= 5 sztuk ludzkich), pomimo że musiał odstapić swoją kanapę. Tylko przy zabawach bardzo pilnuje mojej córy i jak za bardzo szaleją delikatnie podgryza gości za ręce. 8)